Μία προβληματική υποψηφιότητα

του Κ. Καλλωνιάτη, 31/8/2023, ΕφΣυν

Η αύξηση των υποψηφιοτήτων για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποτελεί κατ’ αρχήν μία θετική εξέλιξη γιατί συνιστά ενίσχυση του πολιτικού συναγωνισμού με ταυτόχρονη αμφισβήτηση του αρχηγικού μοντέλου, εξέλιξη απόλυτα επιθυμητή για ένα αριστερό κόμμα που στηρίζει τη δράση του σε συλλογικές διαδικασίες. Μάλιστα, η όψιμη εμφάνιση ενός νέου υποψήφιου, επαγγελματικά επιτυχημένου επιχειρηματία και μορφωμένου τεχνοκράτη με ιδιαίτερες ευαισθησίες για τα κοινωνικά δικαιώματα, δεν μπορεί παρά να συνιστά μία ευχάριστη για πολλούς κι ελκυστική φαινομενικά καινοτομία που δίνει νέα δυναμική στο κόμμα.

Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που η καλά προετοιμασμένη κι έξυπνη επικοινωνιακά προβολή της υποψηφιότητας του αμερικανόφερτου (από τον Αλέξη Τσίπρα) και αυτοδημιούργητου Στέφανου Κασσελάκη κεντρίζει τον κομματικό και δημόσιο διάλογο σχετικά με την προοπτική της. Με βασικά στοιχεία αυτοαναφοράς την τεχνοκρατική γνώση, την επαγγελματική εμπειρία, και την πολιτική διάθεση προσφοράς στη βάση της οικονομικής ανεξαρτησίας, ο κ. Κασσελάκης οραματίζεται μία νέα Ελλάδα που θα στηρίζεται στις αρχές της διαφάνειας, της αξιοκρατίας και της ισοτιμίας στις ευκαιρίες, για έναν κοινωνικά δίκαιο και βιώσιμο καπιταλισμό που θα θέτει κανόνες στην λειτουργία της αγοράς. Κατ΄ επέκταση, θέλει έναν ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ της ανασυγκρότησης, όχι της αριστεράς, θέτοντας ανοιχτά ζήτημα αλλαγής ταυτότητας με την παράλληλη εκτίμηση πως κάθε συζήτηση για σοσιαλισμό είναι ουτοπική, ενώ προσκαλεί την κοινωνική βάση να εμπλουτίσει ορισμένες “προσωπικές” προγραμματικές προτάσεις.

Βεβαίως, η αιφνίδια πολιτική εμφάνιση του κ. Κασσελάκη και η επιθυμία του να πρωταγωνιστήσει σε ένα άγνωστο μέχρι πρότινος σε αυτόν αριστερό κόμμα όφειλε για λόγους πειθούς να βασιστεί σε μία αφήγηση της προσωπικής επιτυχίας κι ενσάρκωσης του αμερικανικού ονείρου. Από εκεί όμως ξεκινούν και τα προβλήματα γιατί το αφήγημα αυτό έχει πολλά κενά που δημιουργούν σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας. Συγκεκριμένα, ισχυρίζεται ότι ως αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας δούλεψε 5 χρόνια στην Goldman Sachs στον τομέα των πρώτων υλών για να γνωρίσει πως δουλεύει ο καπιταλισμός: “βρήκα δουλειά στην Goldman Sachs και είδα από κοντά τι είναι Κεφάλαιο. Το να αγοράζεις τον κόπο του άλλου στα φτηνά. Το πόση αλαζονεία φέρνει το χρήμα. Γι’ αυτό και άφησα αυτήν τη δουλειά. Πήρα δάνειο με προσωπική εγγύηση, και τρία χρόνια μετά κατάφερα να μπω στην ποντοπόρο ναυτιλία”. Όμως:

Είναι παράλογο να αφήνει την αλαζονεία κι εκμετάλλευση του τραπεζικού κεφαλαίου για να προσφύγει στην ανελέητη υπερεκμετάλλευση του εφοπλιστικού κεφαλαίου όπου οι εργοδότες σε απολύουν οποιαδήποτε στιγμή θέλουν εκμεταλλευόμενοι την απουσία κανόνων σε σημαίες ευκαιρίας τύπου πχ Παναμά ή Λιβερίας.
Όση σχέση έχουν τα οικονομικά της εργασίας με τα οικονομικά της υγείας, άλλη τόση έχει η τραπεζική οικονομική με τα ναυτιλιακά. Με άλλα λόγια, χωρίς ειδίκευση δεν νοείται τέτοια εργασιακή μετάβαση. Εκτός κι αν μιλάμε για χρηματιστηριακή διαχείριση επενδυτικών κεφαλαίων, όπως φαίνεται να ομολογεί ο κ. Κασσελάκης όταν λέει πως κατάφερε κέρδη 70 εκατομ για τους επενδυτές του.. Που σημαίνει ότι αγόρασε τα 5 πλοία (τον κόπο του άλλου) φθηνά και τα πούλησε ακριβά. Με τη διαφορά ότι αυτό δεν σε κάνει εφοπλιστή αλλά διαχειριστή κερδοσκοπικών επενδύσεων.
Όση σκληρή δουλειά και να κάνεις, δεν γίνεσαι μέσα σε 4-5 χρόνια αυτοδημιούργητος εφοπλιστής στα 30 σου χωρίς αρχικό κεφάλαιο. Και τέτοιο κεφάλαιο δεν συγκεντρώνεις ως συνεργάτης (associate) της Goldman Sachs που, επιπλέον, είναι διαφορετικό από αυτό που παρουσιάζει ο κ. Κασσελάκης ως εργαζόμενος στην τράπεζα.
Βεβαίως, ο κ. Κασσελάκης ισχυρίζεται πως έλαβε δάνειο με προσωπική εγγύηση. Ωστόσο, δεν υπάρχει Τράπεζα παγκοσμίως που να δίνει σε ιδιώτη χρεοκοπημένης οικογένειας, χωρίς προηγούμενη εμπειρία και χωρίς καταξιωμένη πορεία στην ναυτιλία, δάνειο αρκετών εκατομμυρίων δολαρίων για αγορά πλοίου, με μόνη την προσωπική εγγύηση του δανειολήπτη. Αλλά και σε ενεργούς και καταξιωμένους εφοπλιστές, πάλι δεν δίνεται δάνειο με μόνη την προσωπική εγγύηση του εφοπλιστή, αλλά απαιτούνται και πολλά άλλα όπως η εγγραφή υποθήκης κλπ. Συνεπώς, από κάποιον άλλο εφοπλιστή προμηθεύτηκε το αρχικό κεφάλαιο (κατά το Newsbomb, στο βρετανικό μητρώο επιχειρήσεων Νομικός και Κασσελάκης εμφανίζονται από κοινού στη Διοίκηση της Swiftbulk Holding Co. Limited, της εταιρείας που διαχειρίζεται τα πλοία της Tiptree Marine που και αυτή είχε δεσμούς με την ελληνική ναυτιλιακή A.M. Nomikos).

Συμπερασματικά, το προσωπικό αφήγημα του κ. Κασσελάκη πάσχει από σημαντική έλλειψη διαφάνειας. Επιπλέον, μολονότι δέχεται ότι δεν έχει κομματική προϋπηρεσία, αντίθετα απ’ όσα λέει δεν σέβεται το κόμμα το οποίο τον τίμησε (βλ θέση στο Επικρατείας) και του οποίου θέλει να ηγηθεί. Γιατί δεν αξιώθηκε να γίνει μέλος του κόμματος, γιατί παρέκαμψε τις προγραμματικές προτάσεις του προτείνοντας δικές του σαν να προέκυψαν εκ του μηδενός, και γιατί ως μελλοντικός πρωθυπουργός πρώτη του προτεραιότητα δήλωσε πως θα είναι ο στρατός και οι μεταθέσεις των επαγγελματιών στρατιωτικών κι όχι ο εργατόκοσμος.