Τόμας Τσίμερμαν, 07.27.2025
Germany’s Far Right Wants to Trap the Left in Culture Wars
Σύμφωνα με ένα έγγραφο στρατηγικής που διέρρευσε, το ακροδεξιό κόμμα της Γερμανίας AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία) βλέπει το σοσιαλιστικό κόμμα Die Linke ως έναν χρήσιμο ηλίθιο που μπορεί να χρησιμοποιήσει για να πολώσει την κοινωνία γύρω από ζητήματα πολιτιστικού πολέμου. Το Die Linke δεν πρέπει να το παίζει με άλλους.
Νωρίτερα αυτό το μήνα, το Politico διέρρευσε ένα εσωτερικό έγγραφο στρατηγικής από το αντιμεταναστευτικό Alternative für Deutschland (AfD) της Γερμανίας. Σε μια κλειστή συνεδρίαση, η κοινοβουλευτική ομάδα του AfD παρουσίασε μια παρουσίαση PowerPoint με τίτλο «Εισαγωγή στη Διαδικασία Στρατηγικής» που παρείχε πληροφορίες για το 3D σκάκι που παίζει το κόμμα για να ξεγελάσει όλους τους αντιπάλους του.
Το AfD θέλει να γκρεμίσει το Brandmauer, ή τείχος προστασίας – την άτυπη δέσμευση των κυρίαρχων κομμάτων να μην συνεργαστούν με την ακροδεξιά – και να μετατρέψει την ηγέτη του κόμματος, Alice Weidel, στην επόμενη καγκελάριο της Γερμανίας. Αυτό είναι αναμενόμενο. Αυτό που είναι πιο ενδιαφέρον είναι ότι το Die Linke, από όλα τα κόμματα, πρόκειται να διαδραματίσει βασικό ρόλο σε αυτό. Το έγγραφο στρατηγικής οραματίζεται ως πρώτο σημείο μια «πολιτιστική πόλωση μεταξύ του AfD και του Die Linke»: Το AfD θέλει να υποκινήσει έναν σκηνοθετημένο πολιτιστικό πόλεμο με το Die Linke προκειμένου να χωρίσει ολόκληρο το κομματικό φάσμα σε «αστική συντηρητική εναντίον ριζοσπαστικής αριστεράς». Τότε το AfD θα έμενε ως ο μόνος πιθανός εταίρος για τους κυβερνώντες Χριστιανοδημοκράτες. Το τείχος προστασίας θα έπεφτε – και ο δρόμος του AfD για μια θέση στην κυβέρνηση, ή ακόμα και στην καγκελαρία, θα ήταν ανοιχτός. Αυτό είναι το σχέδιο μέχρι στιγμής.
Το AfD μάλλον υπερεκτιμά κάπως πόσο «ριζοσπαστικοί-αριστεροί» είναι πραγματικά οι Σοσιαλδημοκράτες υπό τον ηγέτη τους, Lars Klingbeil, και οι Πράσινοι υπό την Franziska Brantner. Αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτό. Το Die Linke μπορεί σε κάθε περίπτωση να είναι ευγνώμων στο AfD που κατέστησε τόσο ξεκάθαρο ότι ο πολιτιστικός πόλεμος είναι μια παγίδα. Τώρα μπορούν πιο ήρεμα να βελτιώσουν το προφίλ τους ως κόμμα επικεντρωμένο στην ταξική πολιτική, όπως σκοπεύουν να κάνουν ούτως ή άλλως σημαντικά τμήματα της οργάνωσης.
Το έγγραφο στρατηγικής όχι μόνο αποκαλύπτει τι θέλει το AfD από το Die Linke, αλλά επίσης καθιστά εμμέσως σαφές τι είδους αριστερή πολιτική δεν θεωρεί χρήσιμη για τον σκοπό του. Απαριθμεί, για παράδειγμα, κάτω από τον τίτλο «Όπου είμαστε ισχυροί» διάφορα δημογραφικά στοιχεία που σκοπεύει να στοχεύσει με εξειδικευμένες ομάδες εργασίας: «Ανατολικογερμανοί, αγροτικές περιοχές, εργαζόμενοι, Ρώσοι Γερμανοί, νέοι ψηφοφόροι» – δημογραφικά στοιχεία στα οποία θα πρέπει επίσης να επικεντρωθεί μια καλά ενημερωμένη αριστερά.
Είναι προφανές ότι η Αριστερά πρέπει να ανοικοδομήσει τα πρώην οχυρά της στην Ανατολική Γερμανία. Ομοίως, θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στις αγροτικές περιοχές, αν δεν θέλει να γίνει ένα κόμμα «αστικών ελίτ». Και είναι το πιο προφανές πράγμα στον κόσμο ότι μια Αριστερά που ισχυρίζεται ότι είναι εργατικό κόμμα πρέπει να απευθύνεται στους εργαζόμενους. Στην επιτυχημένη άμεση προεκλογική εκστρατεία της στην περιοχή Λίχτενμπεργκ του Βερολίνου, η αρχηγός του κόμματος Die Linke Ines Schwerdtner (πρώην συντάκτρια του Jacobin) έδειξε ότι οι περιοχές με υψηλό ρωσογερμανικό πληθυσμό εργατικής τάξης δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι έδαφος του AfD. Το γεγονός ότι ήδη στις ομοσπονδιακές εκλογές του Φεβρουαρίου το Die Linke θα μπορούσε να τοποθετηθεί ως η ισχυρότερη φωνή για τους νέους ψηφοφόρους πρέπει επίσης να προκαλεί πόνο στις τάξεις του AfD.
Αν το γενικό σχέδιο του AfD βασίζεται πραγματικά στο ότι το Die Linke θα περάσει αυθόρμητα μέσα από τα «gaga» των φύλων (ένας υποτιμητικός όρος για τις πολιτικές ταυτότητας γύρω από το φύλο), τότε θα πρέπει να είναι εύκολο να αποτραπεί η ανοδός του στην εξουσία. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι το ακροδεξιό κόμμα μπορεί να κερδίσει ακόμη και χωρίς καλή στρατηγική – απλώς και μόνο επειδή οι αντίπαλοί του δεν έχουν καλή στρατηγική.
Ο Thomas Zimmermann είναι εκδότης της γερμανικής έκδοσης του Jacobin.
About Author
