Γιατί οι Κόκκινες Γραμμές σήμερα
Επιλέξαμε αυτή τη χρονική συγκυρία της μετεκλογικής περιόδου να δημιουργήσουμε την ιστοσελίδα αυτή ως μία απόπειρα συμβολής της σύγχρονης μαρξιστικής αναλυτικής σκέψης στην αντιμετώπιση των πολύπλοκων και δισεπίλυτων προβλημάτων της εποχής για μία σειρά από λόγους.
Πρώτο, γιατί θεωρούμε πως ζούμε μία εξαιρετικά επικίνδυνη περίοδο όπου η παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική κρίση απειλεί ευθέως πλέον την ανθρώπινη ύπαρξη. Πέρα από την κλιμακούμενη δυσκολία οικονομικής επιβίωσης που προκαλεί η επίθεση των πολιτικών λιτότητας στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και πέρα από τη διόγκωση των ανισοτήτων και το νέο κύμα φτώχειας που πλήττει ως πληθωριστική, ενεργειακή και διατροφική κρίση τις λαϊκές τάξεις όπου γης, υπάρχει μία ανεξέλεγκτη συνάθροιση πρωτοφανών παγκόσμιων απειλών. Πηγή τους είναι η περιβαλλοντική και κλιματική καταστροφή, η τάση αποσάθρωσης του κοινωνικού ιστού, η άνοδος του φασισμού και η αυξημένη πιθανότητα μετεξέλιξης της μεγάλης γεωπολιτικής σύγκρουσης σε πυρηνικό πόλεμο. Στη γενικευμένη αυτή κοινωνική κατάπτωση πρέπει να αναληφθεί δράση και να μπει άμεσα φρένο, καθώς οι εξελίξεις είναι ταχύρρυθμες και σε λίγο καιρό μπορεί να αποδειχθούν μη αναστρέψιμες.
Δεύτερο, γιατί οι πολιτικές που επιστράτευσαν σε αυτά τα προβλήματα ο νεοφιλελευθερισμός της Δεξιάς και ο δεξιός κεϋνσιανισμός της Σοσιαλδημοκρατίας απέτυχαν παντελώς στη διάρκεια της τελευταίας πεντηκονταετίας, δεδομένου ότι η μακροχρόνια συστημική κρίση έχει την αφετηρία της στη δεκαετία του ‘70 και όπως παραδέχονται ακόμη και οι πλέον φωτισμένοι εκπρόσωποι της αστικής τάξης η κρίση θα συνεχιστεί για μία ή περισσότερες δεκαετίες.
Χρειαζόμαστε λοιπόν επειγόντως λύσεις εκτός του κατεστημένου τρόπου σκέψης και ενάντια στα οργανωμένα συμφέροντα της αστικής ελίτ, χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα μετάβασης προς τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας εθνικά, πανευρωπαϊκά και διεθνώς. Ειδάλλως κινδυνεύουμε να δούμε από την ανάποδη “το τέλος της ιστορίας” το οποίο ως τώρα κοροϊδεύαμε ως αστική αφέλεια και ψευδαίσθηση.
Τρίτο, γιατί στις εκλογές κρίθηκε κυριολεκτικά το μέλλον της χώρας, των εργαζομένων κι όλων των πολιτών της για τα επόμενα χρόνια. Η απόλυτη επικράτηση της ΝΔ ανάβει το πράσινο φως για μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε όσα δικαιώματα των «από κάτω» έχουν επιβιώσει μετά από χρόνια κρίσης και νεοφιλεύθερων πολιτικών. Με τα νέα πολιτικά δεδομένα είναι εξαιρετικά απίθανο αν η χώρα θα κατορθώσει να βγει από τον φαύλο κύκλο των συνεχών κρίσεων της τελευταίας τουλάχιστον 15ετίας, που γονάτισαν το βιοτικό επίπεδο της ελληνικής κοινωνίας και την έφεραν σε θέση ουραγού της Ευρώπης. Και εάν θα απεμπλακεί από τα μέτωπα του πολέμου, είτε αυτά αφορούν τις σχέσεις με την Τουρκία, είτε την εξάρτηση από τον αμερικανονατοϊκό μιλιταρισμό και τη σύγκρουση με το αντίπαλο δέος Ρωσίας-Κίνας. Στόχο ειρήνης που μόνο μέσω μιας ανεξάρτητης και ουδέτερης Ευρώπης μπορεί τελικά να κατοχυρωθεί και που ασφαλώς η νέα κυβέρνηση δεν προτίθεται να επιδιώξει εθνικά όντας ταυτισμένη με την τρέχουσα αμερικανονατοϊκή μιλιταριστική πολιτική.
Τέταρτο, γιατί μετά την στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την ήττα της δεξιόστροφης πολιτικής προς την “μεσαία τάξη” και το Κέντρο (ΠΑΣΟΚ) μακριά από τα κινήματα και τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, το μέλλον της Αριστεράς στην Ελλάδα κρίνεται δυσοίωνο. Εκτός κι αν η ανασύνταξη του ΣΥΡΙΖΑ υπό την νέα ηγεσία συνοδευτεί και από την εγκατάλειψη της πολιτικής του “μικρότερου κακού” και του “ώριμου φρούτου” με την προσχώρηση στην αντιφασιστική πολιτική του Ενιαίου Μετώπου για την ενότητα της Αριστεράς και της τάξης των εργαζομένων. Προοπτική και μέλλον η Αριστερά θα έχει μόνον αν ο ΣΥΡΙΖΑ διδαχθεί από την πρωτοφανή ήττα, στραφεί εκ νέου με αριστερές σοσιαλιστικές προτάσεις στην τάξη των εργαζόμενων και κτίσει ενωτικές γέφυρες με το μεγάλο πλήθος των απογοητευμένων της αποχής, απευθυνόμενος προγραμματικά στην λοιπή αριστερά. Αντίστοιχα ισχύουν και για την εκτός του ΣΥΡΙΖΑ αριστερά η οποία γνώρισε μια τεράστια ήττα και για την οποία υφίσταται, στο πολλαπλάσιο μάλιστα, η ανάγκη υιοθέτησης της πολιτικής του ενιαίου μετώπου χωρίς αποκλεισμούς (βλ ΣΥΡΙΖΑ) ως αντίδοτο στον κατακερματισμό των δυνάμεων και την δυναμική αντιμετώπιση της ακροδεξιάς.
Για όλους αυτούς τους λόγους και στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, κρίνουμε απαραίτητη την έναρξη από την ιστοσελίδα αυτή ενός διαλόγου που να οδηγεί στην προγραμματική επεξεργασία τεκμηριωμένων απαντήσεων με βάση τις αξίες, τις αρχές και τους στόχους του σοσιαλισμού. Πεδία αυτής της επεξεργασίας θεωρούμε πως πρέπει να είναι τόσο τα μεγάλα ζητήματα στρατηγικής που ταλανίζουν την ανθρωπότητα, όσο και τα άμεσα και πρακτικά θέματα πολιτικής τακτικής που θα μας απασχολήσουν με δραστικό τρόπο εφεξής. Το εγχείρημα είναι πολύ φιλόδοξο, όσο και αναγκαίο, χωρίς ωστόσο οι προκλήσεις των καιρών να μας επιτρέπουν την πολυτέλεια της αποτυχίας.
Θεωρώντας πως δεν κατέχουμε κανένα μονοπώλιο μαρξιστικής σκέψης, καλούμε όλες τις δυνάμεις που τοποθετούνται αναλόγως να συμβάλλουν στην προσπάθεια μας αυτή με ανοιχτό διάλογο και ανταλλαγές απόψεων και προτάσεων ικανών να συσπειρώσουν την Αριστερά σε μία κοινή προοπτική σοσιαλιστικής μετάβασης και ρήξης με την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Υπογράφουν τα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής
Τάκης Μαστρογιαννόπουλος
Ελέγκω Μανουσάκη
Έλενα Χριστούλη
Μάγδα Σκούντζου
Κατέ Καζάντη
Μάκης Σπαθής
Γιώργος Μπουγελέκας
Πάνος Λάμπρου
Λεωνίδας Καρίγιαννης
Σπύρος Νιάκας
Δώρος Πολυδώρου
Τσιντωνης Παναγιώτης
Λυμπέρης Κυριάκος
Τσιχλακης Δημήτρης
Κώστας Καλλωνιάτης