Του Chris Anstey και Malcolm Scott, 14 Μαρτίου 2024 Bloomberg
https://www.bloomberg.com/news/newsletters/2024-03-14/world-economy-latest-global-housing-crisis
Σε μεγάλο μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου, η στέγαση βρίσκεται σε κρίση.
Όχι ο τύπος της κρίσης κατάρρευσης των στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ το 2007-09. Και όχι η κρίση του κινεζικού τύπου «δεν παραδώσατε το διαμέρισμα που πλήρωσα». Η κρίση αυτή χαρακτηρίζεται από τις τρομερές ελλείψεις ακινήτων σε μια εποχή ιστορικά υψηλών ποσοστών μετανάστευσης που έχουν τροφοδοτήσει τη ζήτηση, από τις ΗΠΑ και τον Καναδά μέχρι την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και άλλες.
Κατά κάποιο τρόπο, οι σημερινές ελλείψεις αντικατοπτρίζουν την χαμηλή κατασκευαστική δράση σε ορισμένες περιοχές για χρόνια μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Αυτό που είναι επίσης προφανές είναι ότι δεν είναι όλοι υπεραισιόδοξοι για ένα νέο κύμα οικοδομής, ακόμη και σε πόλεις που έχουν σαφώς περιθώρια αύξησης της πυκνότητας του πληθυσμού τους.
Στο Σίδνεϊ , πλακάτ όπως «Wrecking Ball Coming to You» κυμάτισαν κάτοικοι και δημοτικοί σύμβουλοι αυτή την εβδομάδα διαμαρτυρόμενοι για την πρόταση της πολιτειακής κυβέρνησης της Νέας Νότιας Ουαλίας να ενισχύσει την πυκνότητα επιτρέποντας την κατασκευή εξαώροφων πολυκατοικιών γύρω από σταθμούς προαστιακών τρένων.
Αυτό θα προκαλέσει κοινωνικά προβλήματα, θα υποβαθμίσει το περιβάλλον και την κληρονομιά της πόλης, υποστηρίζουν οι αντιρρησίες. Ωστόσο, η έλλειψη διαμερισμάτων είναι επίσης προβληματική.
Τροφοδοτούμενοι από την ταχεία αύξηση της μετανάστευσης και την ανεπαρκή προσφορά κατοικιών, όλο και περισσότεροι άνθρωποι φεύγουν από το Σίδνεϊ, όπου το μέσο σπίτι κοστίζει τώρα 13 φορές τα εισοδήματα και τα αυξανόμενα ενοίκια αυξάνουν την κρίση του κόστους ζωής.
Οι κατοικίες στο Σύδνεϊ είναι οι δεύτερες στον κόσμο λιγότερο διαθέσιμες λόγω ακρίβειας (βλ Διάγραμμα) μετά το Χονγκ-Κονγκ.
Μια παρόμοια δυναμική μπορεί να παρατηρηθεί στην άλλη άκρη του πλανήτη, στη Μασαχουσέτη, όπου η Κυβερνήτης Maura Healey εκτιμά ένα έλλειμμα περίπου 200.000 κατοικιών και έχει κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω των ταχέως αυξανόμενων οικογενειών μεταναστών.
Οι κρατικές αρχές μάχονται τώρα το προάστιο Milton της Βοστώνης για την εφαρμογή ενός νόμου που απαιτεί αλλαγές ζωνών για να επιτρέπονται οι πολυκατοικίες δίπλα σε κατοικίες κοντά σε στάσεις του μετρό. Οι ψηφοφόροι του Μίλτον τον περασμένο μήνα ψήφισαν κατά της συμμόρφωσης στο νόμο.
Μια τέτοια αντίθεση του είδους “όχι στην αυλή μου” μπορεί να εμποδίσει νέες εξελίξεις, ειδικά όταν ηγούνται πλούσιες και καλά οργανωμένες κοινότητες, αφήνοντας όσους έχουν χαμηλότερα εισοδήματα στο περιθώριο ιδιοκτησίας.
- Οδηγεί επίσης σε ένα χάσμα μεταξύ των γενεών, με τους νέους να εκδιώκονται από την αγορά λόγω υψηλών τιμών και τους λίγους που έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν να καταλήγουν σε ακριβά στεγαστικά δάνεια, περιορίζοντας την ικανότητά τους να ξοδεύουν στην οικονομία. Αυτό εξηγεί γιατί η Αυστραλία, ο Καναδάς και η Νέα Ζηλανδία βρίσκονται σε κατά κεφαλήν ύφεση, όπου η οικονομία αναπτύσσεται ακόμη και όταν τα νοικοκυριά διολισθαίνουν προς τα πίσω.
Για τους υπεύθυνους χάραξης νομισματικής πολιτικής, τα στεγαστικά δεινά παρουσιάζουν το φαινόμενο Catch-22. Τα υψηλότερα επιτόκια έχουν περιορίσει τις επενδύσεις σε κατοικίες – ένα επιθυμητό αποτέλεσμα νομισματικής μετάδοσης για την εξάλειψη του πληθωρισμού – αλλά αυτό έχει επιδεινώσει τις προκλήσεις σχετικά με την οικονομική προσιτότητα των κατοικιών, δήλωσε ο πρώην αξιωματούχος της Reserve Bank of Australia, Luci Ellis.
Τώρα, καθώς η κεντρική τράπεζα σκέφτεται πότε να αρχίσει να μειώνει τα επιτόκια, θα πρέπει να εξισορροπήσει την ανάγκη για πρόσθετες επενδύσεις στην κατασκευή κατοικιών με την ανάγκη να αποτραπεί η εκ νέου επιτάχυνση του πληθωρισμού.
About Author
