Τάκης Μαστρογιαννόπουλος | 22 Οκτωβρίου, 2023. Αναδημοσίευση από epohi.gr
Η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου, αν είναι δυνατή η συνύπαρξη μέσα στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ με τους εκπροσώπους της μεταπολιτικής και του αυριανισμού, είναι ένα αποφασιστικό «όχι». Ούτε τώρα, ούτε ποτέ.
Οι χαρακτηρισμοί του σ. Σωτήρη Βαλντέν για τον Στ. Κασσελάκη στο άρθρο του «Όχι στην επιθετική εξαγορά του ΣΥΡΙΖΑ!» μπορεί να ήταν σκληροί, αλλά ποιος θα διαφωνήσει ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν σωστοί;
Για τον Στ. Κασσελάκη, ως πρόσωπο, ισχύει πλήρως αυτό που έγραψε κάποτε ένας ιστορικός για τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Χάρτινγκ ότι «δεν διέθετε κανένα προσόν για τη θέση του προέδρου πέραν ότι έμοιαζε με πρόεδρο».
Το ζήτημα δεν είναι ασφαλώς μόνο ο Κασσελάκης, ο οποίος ως διάττων αστέρας εμφανίστηκε, έθεσε υποψηφιότητα και τελικά εκλέχτηκε από το πουθενά πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Το ζήτημα είναι ότι ψηφίστηκε από πολλούς ψηφοφόρους κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλων κομμάτων –κυρίως ψηφοφόρων με άδηλες προθέσεις από τη ΝΔ.
Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ υπέκυψαν στην οργανωμένη εκστρατεία, κυρίως μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο ρόλος τους, όπως και ο ρόλος των ΜΜΕ των μεγάλων επιχειρηματιών, υπήρξε καθοριστικός. Σε τέτοιο σημείο που ο Αριστείδης Μπαλτάς, που μόνο για υπονομευτής του Τσίπρα δεν μπορεί να κατηγορηθεί, να αναρωτιέται αν ο Κασσελάκης είχε τον ίδιο επικοινωνιολόγο με τον Κ. Μητσοτάκη! Στο άρθρο του στην Καθημερινή, με τίτλο «Το “δόγμα του σοκ” και οι μετεξελίξεις του», ο Αρ. Μπαλτάς σημειώνει για τον Κασσελάκη ότι «µέσω μιας άκρως αποτελεσματικής επικοινωνιακής καµπάνιας, η εικόνα του κατόρθωσε να αναδειχθεί στο κατοπτρικό είδωλο της εικόνας που έχει φιλοτεχνήσει για τον νυν πρωθυπουργό ο επικοινωνιολόγος του. Με την ισχυρή συνδρομή των πιο µαύρων σελίδων του διαδικτύου. Τόσο κατοπτρικό μάλιστα (“μόνον εγώ μπορώ να νικήσω τον Μητσοτάκη”), ώστε να δημιουργείται ευλόγως το ερώτημα αν ίδιος επικοινωνιολόγος χρησιμοποιείται και από τους δύο».
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Σ. Βαλντέν, ο οποίος εκτιμά ότι ο Κασσελάκης διέθετε «ένα άγνωστο επαγγελματικό επιτελείο, που οργάνωσε έξοχα και χρηματοδότησε την καμπάνια του νικητή. Το ερώτημα ποιοι βρίσκονται πίσω από τον Κασσελάκη (πέραν από τον Τσίπρα και τους αυριανιστές του ΣΥΡΙΖΑ) είναι ανοιχτό».
Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ νόμιζαν ότι με την ψήφο τους τιμωρούσαν τους «υπονομευτές» του Τσίπρα. Τελικά με την ψήφο τους υπονόμευσαν το ίδιο το κόμμα που υποστηρίζουν. Νόμιζαν ότι ψήφιζαν για ένα πρόεδρο, ενώ τελικά ψήφισαν για τη διάσπαση και πιθανά για τον κατακερματισμό του κόμματος. Δεν μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο δώρο στην ΝΔ και το αστικό σύστημα εξουσίας, που εδώ και αρκετά χρόνια έχει θέσει ως στόχο –για μια σειρά λόγους που δεν είναι του παρόντος– τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ.
Εδώ η ευθύνη στελεχών οι οποίοι υποστήριξαν, εμφανώς ή από τα παρασκήνια, αυτή την υποψηφιότητα είναι τεράστια.
Είναι βέβαια εντελώς παράδοξο ότι με τους εκπροσώπους της μεταπολιτικής, τους οπαδούς της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα άχρωμο Δημοκρατικό κόμμα, στα πρότυπα των Αμερικανών Δημοκρατών, τάχθηκαν –τόσο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και κυρίως στο διαδίκτυο– οι εκπρόσωποι του πιο χυδαίου αυριανισμού και του δίδυμου αδελφού του πολακισμού. Από αυτή την αταίριαστη σχέση γεννήθηκε ο πρόεδρος και η σημερινή πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν έχει παρά να ρίξει κανείς μια ματιά στις «παρεμβάσεις» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όλων αυτών που αναφέρονται στο όνομα του Αλ. Τσίπρα και του Στ. Κασσελάκη και κατακεραυνώνουν τους «υπονομευτές», που ξεχειλίζουν από χυδαιότητα πρωτοφανή για τον χώρο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Ωστόσο, είναι να απορεί κανείς με τον Στ. Κασσελάκη, τον Π. Πολάκη, τον Ν. Παππά και κυρίως με τον Αλ. Τσίπρα, που όλοι αυτοί πίνουν νερό στο όνομα του, οι οποίοι δεν είχαν και δεν έχουν την πολιτική εντιμότητα να διαμαρτυρηθούν και να καταδικάσουν τον οχετό που εξαπολύουν κάθε ημέρα οι υποστηρικτές τους σε όποιον θεωρούν εχθρό τους. Ούτε μια δήλωση για τα μάτια του κόσμου.
Επίθεση στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ακολουθούν την πολιτική της ηγεσίας εξαπολύουν και οι διάφοροι σύμβουλοι της συμφοράς, όπως ανεκδιήγητος «λογογράφος» του πρώην προέδρου του κόμματος, ο Ν. Μωραΐτης, ο οποίος μέσα από το άρθρο του «Στέφανε να μείνει μεταξύ μας», συμβουλεύει και αυτός τον σημερινό πρόεδρο να απαλλάξει το κόμμα από τα «βαρίδια». Η φρασεολογία του είναι ενδεικτική του ύφους και του ήθους του: «Λοιπόν, επειδή εγώ με τον ΣΥΡΙΖΑ της κομματικής γραφειοκρατίας δεν είχα, δεν έχω και ούτε θέλω να έχω καμία σχέση, θα σου τα πω απλά και καθαρά: Ξεφορτώσου τα βαρίδια. Δεν μιλάω για προγραφές και δεν μιλάω για όλους. Σου αρέσει π.χ. ο Φίλης (για λόγους που εγώ δεν καταλαβαίνω, αλλά εγώ δεν είμαι πρόεδρος); Μια χαρά. Αν καταφέρει να μη σε υπονομεύει, κράτα τον. Ξεφορτώσου, όμως, άλλους. Δόξα τω Θεώ, από υπονομευτές και ανθρωποδιώκτες άλλο τίποτα! (…) Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ που σε εμπιστεύτηκε δεν θέλει ούτε ομπρέλες και ομπρελάκια, ούτε καρέκλες και καρεκλάκια, ούτε λευκά και “παρών”, ούτε εικόνα παιδικής χαράς στα κανάλια, ούτε βαθιά σκεπτόμενους αμφισβητίες. Και να σου πω ένα μυστικό; Κάθε βαρίδι που θα διώχνεις, θα ανεβαίνεις και δύο μονάδες. Μην το πεις ότι σου το είπα, να μείνει μεταξύ μας. Και μία σημείωση: Αν σου φαίνονται σκληρά τα λόγια μου, είναι επειδή τώρα γνωριζόμαστε. Ρώτα τον Τσίπρα. Έτσι του τα έγραφα κι εκείνου. Πριν συμβούν». Τι να πει κανείς για αυτή την αμετροέπεια, την αλαζονεία και την αγένεια του κυρίου συμβούλου.
Τελειώνω όπως άρχισα. Η συνύπαρξη μαζί τους είναι αδύνατη. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινή πορεία. Οι διαφορές σε ζητήματα ιδεολογίας, στρατηγικής, τακτικής και οργάνωσης, όπως και στο όχι αμελητέο ζήτημα του πολιτικού ήθους, είναι τόσο κραυγαλέα εμφανείς, όσο και μη συνθέσιμες. Οι δρόμοι, κατά την άποψη μου έχουν χωρίσει, και έχουν χωρίσει οριστικά. Θα χρειαστεί να επανέλθω.