Κώστα Καλλωνιάτης, 20/5/2025, αναδημοσίευση από EFSYN
Μπορεί να ακουστεί παράδοξο, όμως τα πρόσφατα επιδόματα που μοίρασε η κυβέρνηση κι όσα υπόσχεται ακόμη στη ΔΕΘ αποτελούν αυτούσια μαρτυρία της απουσίας κοινωνικής πολιτικής από την πλευρά της και προσπάθεια κάλυψης μέρους του ελλείμματος αυτού εν όψει του κινδύνου η κοινωνική δυσαρέσκεια να μεταφραστεί σε εκλογική της συρρίκνωση.
Βεβαίως ο κ. Χατζηδάκης μας θυμίζει κάθε τόσο για τη μείωση της ανεργίας κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες και την αύξηση του κατώτατου και του μέσου μισθού κατά 28% επί διακυβέρνησης Ν.Δ. (2019-24), ενώ υπόσχεται φορολογικές ελαφρύνσεις για τα μεσαία στρώματα.
Ομως η αύξηση της ποσότητας εργασίας -φυσικό επακόλουθο της μεγέθυνσης του ΑΕΠ- συνοδεύτηκε από επιδείνωση της ποιότητας της παρεχόμενης εργασίας, όπως ωράρια-λάστιχο, απροειδοποίητες αλλαγές βάρδιας, επιβάρυνση της υγείας σε σωματικό και ψυχολογικό επίπεδο (βλ. πρόσφατη σχετική έρευνα του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ).
Συγχρόνως οι αυξήσεις τιμών στα είδη διατροφής, την ενέργεια και τα νοίκια, που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος της πλειονότητας των εργαζομένων στη χώρα μας, αυξήθηκαν κατά σειρά 33%, 41% και 26% την περίοδο 2019-24, δηλαδή κατά μέσο όρο περισσότερο από τους μισθούς μειώνοντας έτσι την πραγματική αγοραστική δύναμη των εργαζομένων, η οποία το 2024 ήταν 30% κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (Eurostat) φέρνοντας την Ελλάδα στην προτελευταία θέση της Ε.Ε.
Δεν επαρκεί ο μισθός
Και ενώ η κυβέρνηση επαίρεται για τη μείωση της ακραίας φτώχειας, πρόσφατη έρευνα του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ έδειξε πως 6 στους 10 εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα δηλώνουν πως ο μισθός τους δεν επαρκεί για την κάλυψη των μηνιαίων εξόδων, ενώ σχεδόν 9 στους 10 έχουν αναγκαστεί να μειώσει τις δαπάνες τους σε βασικά είδη διατροφής προκειμένου να αντεπεξέλθουν. Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία από το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ), το 70,9% των Ελλήνων καταθετών έχει υπόλοιπο στους τραπεζικούς λογαριασμούς έως 1.000 ευρώ με το μερίδιό τους στις συνολικές καταθέσεις να αντιστοιχεί σε μόλις 1,3%.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως το κόστος στέγασης στην Ελλάδα ανέρχεται στο 30% του κόστους διαβίωσης (διάμεσος) και είναι διπλάσιο του αντίστοιχου στην ευρωζώνη (15%).
Για την αποτελεσματικότητα της κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης αποφαίνονται τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την εξέλιξη του ποσοστού φτώχειας μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις την περίοδο 2019-24 σε πέντε διαφορετικές κατηγορίες κατάστασης απασχόλησης των Ελλήνων πολιτών. Δεν υπάρχει κατηγορία που να μη σημειώνεται αξιοσημείωτη επιδείνωση!
Σαν να μην έφτανε η συνολική αυτή επιδείνωση, η ανισότητα στην κατανομή του εισοδήματος (βλ. λόγο υψηλότερου προς χαμηλότερο πεντημόριο εισοδημάτων S80/S20) αυξήθηκε 3% επί διακυβέρνησης Ν.Δ. (2019-24), ενώ είχε μειωθεί κατά 21% επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (2014-2019) σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ. Παρομοίως αυξήθηκε και η ανισότητα στην κατανομή του πλούτου
Στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα οδηγεί η σύγκριση της εξέλιξης 10 κοινωνικών δεικτών την περίοδο 2019-2024 για τις δύο μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας (διεθνή στοιχεία Mundeo).Από τους 10 δείκτες κοινωνικής εξέλιξης μόνο οι 3 εμφανίζουν συγκριτική βελτίωση (ο ένας οριακή) και εξ αυτών οι 2 (αγοραστική δύναμη, φροντίδα υγείας) κυμαίνονται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα στη διεθνή κατάταξη. Σε όλους τους άλλους δείκτες καταγράφεται καθαρή επιδείνωση συγκριτικά
Δείκτες
Τη λίστα της επιδείνωσης της κοινωνικής κατάστασης στην Ελλάδα επί κυβέρνησης Ν.Δ. συμπληρώνουν κι άλλοι δείκτες όπως:
● Το μερίδιο των μισθών/ημερομισθίων στο ΑΕΠ μειώθηκε από 28,5% το 2019 σε 27,5% το 2024.
● Το ποσοστό ατόμων με ανάγκη για ιατρικές εξετάσεις που δεν ικανοποιήθηκαν αυξήθηκε από 8,1% σε 13%.
● Το ποσοστό ιδιοκατοίκησης στη χώρα μειώθηκε από 75,4% το 2019 σε 69,7% το 2024.
● Ο δείκτης εισοδηματικής ανισότητας Gini αυξήθηκε 2,7% αντίστοιχα.
Τέλος, επειδή μια πολιτική που αποσκοπεί στη βελτίωση των όρων διαβίωσης της κοινωνίας δεν μπορεί παρά να την κάνει όχι μόνο να αισθάνεται αλλά και να εκφράζεται καλύτερα, στην αξιολόγηση της πολιτικής αυτής μετρά ιδιαίτερα και η ελευθερία έκφρασης του Τύπου, δηλαδή της 4ης εξουσίας που υπάρχει για να ελέγχει τις άλλες τρεις (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική). Και είναι δυστύχημα για την Ελλάδα πως επί 180 χωρών όλου του κόσμου το 2025 βρίσκεται στην 89η θέση, κάτω όχι μόνο από όλες τις αναπτυγμένες χώρες αλλά και από πολλές αναπτυσσόμενες σημειώνοντας μια ανήκουστη πτώση κατά 24 θέσεις επί διακυβέρνησης Ν.Δ.
About Author
